Komentarze walutowe

Styczeń na amerykańskich parkietach przyniósł szaleńcze wzrosty po i tak bardzo mocnym 2017 roku. Wczoraj jednak nastroje nieco się popsuły, a wszystko za sprawą rynku obligacji, gdzie przecena przybiera tempa. Rosną obawy, że coraz wyższy koszt pieniądza zakończy 9 letni okres byka na Wall Street. Czy jest to zarazem zagrożenie dla złotego?

Na rynkach odwrót od ryzyka i dalszy wzrost rynkowych stóp procentowych. Tracą obligacje. Amerykańskie 10-latkie na poziomach obniżających atrakcyjność akcji. W nocy orędzie D. Trumpa. Jutro decyzja FED. W ciągu dnia i do końca tygodnia dużo danych z gospodarek. Tydzień z potencjałem odwrócenia dominujących trendów.

Po ubiegłotygodniowym posiedzeniu ECB rynek powinien z większym zainteresowaniem analizować sygnały ze sfery realnej: dynamikę PKB i dane o inflacji. Jednak przez większą część tygodnia oczy zwrócone będą na drugą stronę Atlantyku. Za nami szalone dni na rynku, lecz tempo wydarzeń wcale nie będzie zwalniać.

Główna para – gdzie jest? Eurodolar pozycjonuje się teraz – po siódmej rano 30 stycznia – na poziomie 1,2360. Wczoraj był momentami jeszcze niżej, potem wyżej, teraz znów osuwa się lekko na południe. W długoterminowym ujęciu można mówić o potwierdzaniu linii spadkowej, ciągnącej się od szczytów przy 1,60 – zakreślonych w roku 2008.

Tydzień rozpoczyna się od nieco głębszych spadków azjatyckich indeksów, gdzie silniejszą przecenę odnotowały przede wszystkim chińskie akcje. Giełdy w Europie również wyhamowały swoje wzrosty z początku roku wkraczając w okres niepewności.

USA / TRUMP/ DAVOS: Prezydent Donald Trump przemawiając w piątek w Davos dał do zrozumienia, że nadal będzie promował program „America First”, ale nie oznacza on „tylko Ameryki”, ponieważ gdy „Ameryka rośnie, rośnie też cały świat”. Dodał, że Waszyngton nie będzie już tolerował nieuczciwych praktyk handlowych.

Rynek walutowy porządkuje sprawy na kilka dni przed końcem miesiąca, co przynosi moment odreagowania dla dolara, ale nie zmienia ogólnego obrazu. Konwergencja polityki monetarnej pozostaje motywem przewodnim handlu i w tym kontekście Fed (i dolar) jest wyczerpanym tematem. Nic nie trwa wiecznie, ale nic nie stoi na przeszkodzie, by się jednocześnie zastanawiać i dalej sprzedawać USD.

Dolar amerykański nie ma za sobą dobrego okresu. Cały 2017 rok zakończył się bardzo źle. Nie dość, że dolar był najgorszą walutą w G10 to jeszcze był to najsłabszy rok dla tej waluty od wielu lat, pomimo wyraźnego ożywienia gospodarki oraz procesu zacieśniania polityki monetarnej. Czy dolar może gdzieś jeszcze znaleźć oparcie?

Jakkolwiek dotychczas w styczniu można było mówić o podążaniu rynków siłą inercji z ubiegłego roku, tak po wydarzeniach bieżącego tygodniach będziemy mieć nowe rozdanie. Zmiana sterów w FED, orędzie o stanie państwa D. Trumpa, publikacje wyników najważniejszych spółek i dane o kondycji gospodarki w pierwszym miesiącu 2018 r. Dobra okazja do wzrostu zmienności i zmiany dominujących średnioterminowych tendencji.

Strona popytowa na rynku polskiego złotego pozostaje silna. Wartość rodzimej waluty utrzymuje się w trendzie wzrostowym już od wielu miesięcy, a w ostatnich dniach zwyżki wręcz przybrały na dynamice. Obrazuje to świetnie wykres indeksu BOSSAPLN, który porusza się już niewiele poniżej poziomu 98 pkt., ostatnio widzianego na tym rynku we wrześniu 2014 roku.

Od piątku do piątku: Życie rynku forex to zaiste egzemplifikacja archaicznej koncepcji czasu kolistego. Naturalnie, detale się zmieniają, ale generalne wzorce pozostają te same, zaś ich realizacje – podobne. Trendy, formacje, reakcje rynku, acz przede wszystkim chodzi nam o kalendarium makroekonomiczne.

Kondycja dolara: W tym tygodniu eurodolar zdołał przebić konsolidację, która trwała wcześniej przez ok. siedem dni, obejmując zakres 1,2170 – 1,2315 (mniej więcej, szczegóły nie są tu kluczowe). W toku kolejnych wydarzeń, wykres wzbijał się nawet do 1,2535, według niektórych platform.

W przyszłym tygodniu wydarzenia w USA będą w centrum uwagi. Wyższa inflacja w postaci PCE Core w poniedziałek może skłonić Fed, by zabrzmieć bardziej jastrzębio. Podobna analiza dotyczy danych o płacach w raporcie NFP pod koniec tygodnia. Inflacja będzie też ważnym tematem w strefie euro i Australii. W Polsce najciekawszy będzie odczyt PKB za IV kw.

Zmiany trwałe czy chwilowe? Wczoraj wykres kursu eurodolara zaliczył maksima w okolicach 1,2530. Było to wywołane tym, że rynek nie przejął się zapewnieniami Mario Draghiego o tym, że operacja QE może i powinna jeszcze trwać, że dopuszcza się jej powiększenie lub przedłużenie, a wzrost kursu euro budzi niepokój i niepewność.

EBC nie pokusił się o zmianę strategii komunikacji, co pchnęło euro na nowe maksima do dolara. M. Draghi skrytykował słowną interwencję sekretarza skarbu S. Mnuchina, ale na niewiele się to zdało. Rejon 1,25 na eurodolarza to silny opór, z którym byki nie poradzą sobie tak łatwo jak z cenami 1,15 czy 1,20. Waluty zmiennie do złotego. Frank i funt zyskują, dolara i euro w defensywie. Nadchodzi silniejsze odbicie kursów.