lawka - analiza oferentow platnych sygnalow
Re: lawka - analiza oferentow platnych sygnalow
Coś nam kolega przycichł. Wcześniej było pisanie pod dwoma nickami na raz, od kilku tygodni cisza. Popatrzyłem na te sygnały które "analizowałeś" i wybierałeś do "TOP 10" - w większości wyłączone, czyli bankrut. Niestety, przyjęta przez Ciebie metodyka selekcji sygnałów (im większy profit tym lepiej) nie ma szans na powodzenie.
Re: lawka - analiza oferentow platnych sygnalow
planowanie sprzedazy sygnalow - analiza brokerow
calm https://www.mql5.com/en/signals/129797 RoboForex-ProCent
calm https://www.mql5.com/en/signals/129797 RoboForex-ProCent
Re: lawka - analiza oferentow platnych sygnalow
teoria decyzji
http://www.podyplomowe.ue.wroc.pl/pliki ... wnosci.pdf
tabela 1
rys 3
n2c pro
protection des donnees personnelles et securite nationale
/a la croisee des droits /
Przebieg procesu decyzyjnego w sposób syntetyczny przedstawia podejście PrOACT do podejmowania
decyzji. Zgodnie z tym podejściem nawet najbardziej złożona decyzja może być analizowana i rozwiązywana
przez rozpatrzenie zestawu ośmiu elementów, do których zalicza się [Hammond, Keeney, Raiffa, 2002]:
1. Problem.
2. Cele.
3. Alternatywy.
4. Skutki.
5. Wybór.
6. Niepewność.
7. Tolerancja ryzyka.
8. Powiązane decyzje.
Pierwszych pięć elementów, czyli problem, cele, alternatywy, skutki i wybór, tworzy „jądro podejścia” i ma
zastosowanie do praktycznie każdej decyzji. Użyty akronim PrOACT służy jako przypomnienie, że najlepsze
podejście do sytuacji decyzyjnych to podejście proaktywne.
Natomiast trzy ostatnie elementy, tj. niepewność,
tolerancja ryzyka oraz powiązane decyzje, pomagają podejmować decyzje w warunkach szczególnie
wrażliwych lub podlegających ewolucji.
Podejmowanie decyzji w warunkach niepewności charakteryzuje to, że działania, między którymi trzeba
dokonać wyboru, mogą prowadzić do różnych konsekwencji, a decydent nie wie, co się wydarzy. Przy
podejmowaniu decyzji w warunkach niepewności mają zastosowanie następujące reguły decyzyjne [Miller,
Starr 1971, s. 100-109; Tyszka 2010, s. 332-339]:
− kryterium Walda (kryterium pesymizmu),
− kryterium Hurwicza (kryterium optymizmu),
− kryterium Savage’a (kryterium najmniejszego zawodu),
− reguła Laplace’a (kryterium braku dostatecznej racji).
Zgodnie z kryterium Walda decydent powinien postępować tak, jak gdyby natura była zawsze złośliwa,
dlatego decydent powinien być nastawiony pesymistycznie. Oznacza to, że decydent powinien założyć, że
niezależnie od tego, którą strategię wybierze, zawsze wystąpi ten stan rzeczy, który przyniesie mu najgorszy
wynik. Według tego kryterium, należy ustalić minimalne wypłaty poszczególnych strategii działania i wybrać tę
strategię, dla której minimalna wypłata jest największa. Decydent wybiera zatem wypłatę najlepszą z
najgorszych, a więc albo maksymalizującą minimalne zyski, albo minimalizującą maksymalne koszty.
http://www.podyplomowe.ue.wroc.pl/pliki ... wnosci.pdf
tabela 1
rys 3
n2c pro
protection des donnees personnelles et securite nationale
/a la croisee des droits /
Przebieg procesu decyzyjnego w sposób syntetyczny przedstawia podejście PrOACT do podejmowania
decyzji. Zgodnie z tym podejściem nawet najbardziej złożona decyzja może być analizowana i rozwiązywana
przez rozpatrzenie zestawu ośmiu elementów, do których zalicza się [Hammond, Keeney, Raiffa, 2002]:
1. Problem.
2. Cele.
3. Alternatywy.
4. Skutki.
5. Wybór.
6. Niepewność.
7. Tolerancja ryzyka.
8. Powiązane decyzje.
Pierwszych pięć elementów, czyli problem, cele, alternatywy, skutki i wybór, tworzy „jądro podejścia” i ma
zastosowanie do praktycznie każdej decyzji. Użyty akronim PrOACT służy jako przypomnienie, że najlepsze
podejście do sytuacji decyzyjnych to podejście proaktywne.
Natomiast trzy ostatnie elementy, tj. niepewność,
tolerancja ryzyka oraz powiązane decyzje, pomagają podejmować decyzje w warunkach szczególnie
wrażliwych lub podlegających ewolucji.
Podejmowanie decyzji w warunkach niepewności charakteryzuje to, że działania, między którymi trzeba
dokonać wyboru, mogą prowadzić do różnych konsekwencji, a decydent nie wie, co się wydarzy. Przy
podejmowaniu decyzji w warunkach niepewności mają zastosowanie następujące reguły decyzyjne [Miller,
Starr 1971, s. 100-109; Tyszka 2010, s. 332-339]:
− kryterium Walda (kryterium pesymizmu),
− kryterium Hurwicza (kryterium optymizmu),
− kryterium Savage’a (kryterium najmniejszego zawodu),
− reguła Laplace’a (kryterium braku dostatecznej racji).
Zgodnie z kryterium Walda decydent powinien postępować tak, jak gdyby natura była zawsze złośliwa,
dlatego decydent powinien być nastawiony pesymistycznie. Oznacza to, że decydent powinien założyć, że
niezależnie od tego, którą strategię wybierze, zawsze wystąpi ten stan rzeczy, który przyniesie mu najgorszy
wynik. Według tego kryterium, należy ustalić minimalne wypłaty poszczególnych strategii działania i wybrać tę
strategię, dla której minimalna wypłata jest największa. Decydent wybiera zatem wypłatę najlepszą z
najgorszych, a więc albo maksymalizującą minimalne zyski, albo minimalizującą maksymalne koszty.